Faro de Budiño (O Porriño, Pontevedra)
Para chegar dende Vigo, o normal é colle-la Autovía do Atlántico que dende Porriño vai cara a Tui e Portugal e saír na saída 18B cara a Salceda de Caselas. No caso de vir dende Ourense pola A52, ó chegar á altura de Porriño, continúase sen colle-las dúas saídas que dan acceso a esta localidade, para pasar á A55 seguindo as indicacións de cara a Tui e Portugal, e logo duns 4km por esta nova autovía sáese dela pola saída 18B cara a Salceda de Caselas.
Neste punto, tras abandoa-la autovía, inmediatamente hai que pasar por un par de rotondas, sempre seguindo as indicacións de cara a Salceda de Caselas, e xa estaríamos nunha recta que atravesa por unha zona de naves industriais das canteiras. Por esta estrada continúase uns 4km ata coller un desvío á dereita cara Budiño e Cerquido (hai un sinal que indica Budiño) e inmediatamente pásase unha ponte por riba da estrada pola que viñamos (novo sinal indicando Budiño), para no cruce seguir á dereita (outro sinal máis que indica Budiño) e nun tramo dun quilómetro, aproximadamente, ir deixando ata 3 bares no lado esquerdo da estrada (primeiro o Juventud, logo o Campinas e pouco despois un xa pechado e sen anunciar pero que ten diante un amplo aparcadoiro), e, uns 200m despois do último, cóllese un calexón costa arriba á esquerda (hai un sinal que indica Faro de Budiño). Dende este punto só hai que segui-los carteis da Comunidade de Montes que van sinalando en cada cruce cara onde está Faro de Budiño.
O devandito calexón, xira un pouco á esquerda nunha 1ª curva, e inmediatamente divídese en dous (con outro sinal que indica Faro de Budiño); cóllese polo desvío da dereita que baixa por unha curta costa de forte pendente que inmediatamente pasa a subir unha longa e fortísima pendente pola que, logo dun rato de seguir entre o bosque acada una golada onde se xunta con outra pista que ven do lado dereito; seguir de fronte ata un par de aparcadoiros situados nuns prados á dereita da pista, xunto ó merendeiro ós pés do refuxio. -casi naaaa…-
A mellor época é o Outono e primavera, porque no verano non se atura coa calor, pero durante cáseque todo o inverno pódese escalar comodamente xa que en canto sae o sol a rocha seca en seguida e -se non sopra o vento- estase moi ben de temperatura.
A escalada é de pitóns, adherencia, moito equilibrio e cabeza. Tamén abondan as fendas, polas que predominantemente ascéndese en autoprotección.
Predominan os parabolts, aínda que algúns bastante distanciados, sobre todo a medida que se gaña altura.
A ruta que recomenda Google Maps en coche:
Sectores:
Croquis do sector Placa de los 20
Croquis do sector Parede Escola
Croquis do sector Silla de la Reina
Croquis do sector Calavera e do 1º risco
Para a identificación das vías partín da agotada guía Galicia Vertical, de Miguel Seoane e Javier Carreras e a información proporcionada no seu blogue polo Comité de Escalada de Faro de Budiño, pero sobre todo me merecen un especial agradecemento as enciclopédicas lembranzas de Amalia, Carducho e David, que tiveron a paciencia de responder unha e mil veces ás mesmas preguntas deste desmemoriado, así como o profundo coñecemento de tódolos recovecos destas paredes que Jose Juan comparte xenerosamente. Tampouco podo deixar de sen agradecer a Luis Arocas, Pichu Rodríguez, Nito e Ángel Álvarez, as informacións que me facilitaron.
- Máis información e infinitamente mellor detallada sobre as vías de autoprotección de Faro de Budiño na baratísima (só 15€) guía “Escalada tradicional en Faro de Budiño”, de Jose Juan Domínguez; pedidos a jjbudinho@hotmail.com (tamén é posible obter croquis que non figuraban na 1ª edición desta guía no seu blogue: http://noroestetrad.blogspot.com.es/p/resenas.html).
- E para coñecer tódalas vías da escola: Guía de Escalada de Galicia Rocha Nai: https://rochanai.wordpress.com/